زبان آمار از اثربخشترین نوع گویشهاست که سکوت، اقبال و اقناع کارشناسان را در هر حوزه علمی در پی دارد.
در آستانه ماه مبارک رمضان، غوری در پنج قاره دنیا، نیاز همه اهالی زمین به همبینی، پیامدهی و پیامگیری متقابل و پاسخگویی به نیازهای انسانی همنوعان را به روشنی نشان میدهد، این آموزه ناب، همچون دیگر معارف آسمانی اسلام که با نگاه به نیاز جامعه انسانی نازل گردیده، گرچه گمشده بشریت امروز است، اما مورد توجه او قرار نگرفته و صد افسوس که انسان، نادانسته و حیران به دور خود می گردد و راه را نمییابد.
تنها تکنگاهی به سرخط آمارهای جهانی فقر، فاصله فقرا و ثروتمندان و نقشه توزیع گرسنگان در دنیا، رسیدن به میزان نیازمندی مردمان همه کشورها به فراگیرسازی فرهنگ رمضان و حس درد گرسنگی و تشنگی آنان را آسان میسازد.
چالش امروز اقتصاد جهانی، تبعیض توسعه یافته در جوامع کنونی است، گروهی از کثرت ثروت خفه میشوند و گروهی دیگر از گرسنگی جان میدهند و در این میان؛ رمضان اکسیر مورد نیاز چالشگاه امروز جهان.
یکی از اهداف حکیمانه الهی برای روزه، تقویت حس نوعدوستی میان انسانها و دستگیری از یکدیگر میباشد، و اینگونه است که وقتی از امام حسن عسکری علیه‌السلام از چرایی وجوب روزه سؤال میشود، حضرت میفرمایند: لیجدالغنی مسّالجوع فیمنّ علیالفقیر (برای آنکه ثروتمند لمس کند گرسنگی را و آنگاه فقیر را مساعدت نماید). بحارالأنوار/96/369/50
حال از این منظر، نظری نیز به برخی از آمارها بیاندازیم تا ببینیم فراگیر نشدن فرهنگ روزه و رمضان، جامعه جهانی را به کدام سمت و سو کشانده و میکشاند.
▪ بانک جهانی اعلام نموده که در قرن 21 یکمیلیاردوپانصد میلیون نفر با در آمدی کمتر از 1 دلار در فقر مطلق خواهند بود.
▪ آنچنانکه میدانید آسیا ثروتمندترین قاره جهان است، اما آمارها نشان میدهد که فقرای جهان در همین قاره زندگی میکنند.
▪ شاخصهای آماری میگویند که نیمی از ثروت جهان تنها در دست 1% از مردم است.
▪ 26% از فقرای جهان در کشور هند زندگی میکنند.
▪ فقط با پیشگیری از اتلاف 25% غذای مردم، گرسنگان نجات مییابند.
دین مجموعهای از نیازهای فکری، فرهنگی و اجتماعی انسان است که او را با لحاظ تمام ابعاد پیدا و پنهان شخصیتیاش مدیریت میکند و فقدان هر یک از این آموزهها، خلاء بزرگی را در جامعه انسانی موجب خواهد گشت و حیرت و ضلالت انسان معاصر از اینروست و رمضان یکی از قلههای فرهنگ اسلامی است.
البته نگاه جهانی نباید ما را از نگاه به زیرپوست کشور خودمان بازدارد، زیرا علیرغم داشتن فرهنگ فاخر رمضان، با تحقق آن بس فاصله داریم و گرفتاریهای گران مردم و تنگدستی بسیاری از آنان، نشان از ناشدههای اقتصادی و فرهنگی دارد که مسئولان نظام و مؤمنان اهل خدا و خیر را به خود میخواند.
خدایا! جهان را رمضانی فرما. آمین!
حسن مولایی
